وقتی که از انحراف از نوع استپ (step یا قدم) به اقدامات PI افزوده شود که اقدامات تناسبی و مشتق را ترکیب می‌کند یا اقدامات PID که ترکیبی از اقدامات تناسبی، انتگرال و مشتق است، به زمانی که طول می‌کشد تا متغیر دستکاری‌شده‌ی انتگرال به همان متغیر دستکاری‌شده‌ی اقدام تناسبی برسد، زمان انتگرال می‌گویند. در نتیجه هر چقدر زمان مشتق کوتاه‌تر باشد، اقدام انتگرال قوی‌تر خواهد بود. اما اگر زمان انتگرال بیش از حد کوتاه باشد، اصلاحیه بیش از قوی و بزرگ خواهد بود و ممکن است پدیده هانتینگ رخ بدهد.
